on altı yaşındayken ya da sarışınken,
tam hatırlamıyorum,
altı gece üst üste aynı rüyayı gördüm.
kalabalık bir meydanda, otomatik bir silahla,
rastgele ateş ediyordum insanlara.
ölen ölene... ölen ölene... ölen ölene...
yedinci gece,
yine aynı göremem belki diye, silahımı kuşandım,
giydim mavi pijamamı, dişimi fırçaladım,
annemi öptüm yanaklarından
ve burnuma kadar çektim yorganı. bekledim.
on altı yaşındayken ya da sarışınken,
bilmiyorum... çok bekledim.
hala bekliyorum inatla.
hala bekliyorum, bir kişi bile
nedensiz girmedi hayatıma
nedensiz bir intihara kurban gitmedi kimse.
insan yaşlandıkça kalabalıklaşıyor mu ne?
Altay Öktem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder